Verwarming aan of uit
We hebben thuis een spiegelverwarming. Het is een prachtig iets. De spiegel beslaat dan niet bij het douchen. Dus de tweede die de badkamer benut, heeft nog steeds vrij uitzicht. Het probleem is echter dat je niet kunt zien of de spiegelverwarming aan of uit staat. En ja… we moeten energiebewuster worden, dus zomaar ongebruikt de hele dag aan laten staan kan niet meer.
Maar wanneer staat hij nu aan?
Naast de spiegel is de schakelaar. Mijn man weet precies in welke stand van de schakelaar de spiegelverwarming uit of aan staat. Op de een of andere manier kan ik dat maar niet onthouden. Dus af en toe krijg ik het verwijt dat ik hem aan heb laten staan. Maar hoe kan ik dat onthouden?
In ons vakantiehuis hebben we ook een spiegelverwarming. Daar vergelijk ik de stand van de schakelaar met die van het licht. Is het licht uit (makkelijk te zien) dan moet de schakelaar van de spiegelverwarming na het douchen in dezelfde stand staan. Thuis gaat dit helaas niet. We hebben daar een hotelschakeling voor het licht (licht kan op twee plaatsen aan of uit gezet worden). Natuurlijk heb ik allang overwogen om er een sticker naast te plakken, maar kon niet bedenken wat nu de meest duidelijk aanwijzing is om op die sticker te zetten.
Toen ik de verwarming weer eens de hele dag had laten branden, kreeg ik het idee om een streepje te zetten op de bovenkant van de schakelaar als hij aan is. Zie foto Streepje niet zichtbaar -> verwarming is uit. Ik vond dit ook een mooi oplossing, omdat het streepje overdag niet te zien is.
Nou is dit zo opzienbarend zal je wellicht denken.
Verwarming aan !!
Maar het meest verrassende inzicht dat ik graag met jullie deel, is dat de simpele handeling van het zetten van het streepje op de bovenkant van de schakelaar genoeg voor mij blijkt te zijn om te onthouden of de verwarming aan of uit staat. Het streepje zou er nu weer afkunnen.
Voortaan weet ik voor altijd dat de schakelaar aan staat als je aan de bovenkant een streepje kunt zetten. En nu zie ik ook het denkbeeldige streepje op andere schakelaars!!! Zonder dat ene streepje kon ik het maar niet onthouden en met deze ene zintuiglijke (kinesthetische en visuele) ervaring is het voor altijd opgeslagen in mijn geheugen.
Toen ik deze ervaring vertelde aan een meer begripsmatig persoon zei hij ontnuchterend: Dat klopt, want de elektriciens monteren (bijna) altijd de schakelaar op die manier.
Een lang verhaal over iets heel simpels dat mij vaak dwars heeft gezeten. En waar ik mij over verwonderd heb hoe een kleine zintuiglijke ervaring het voor altijd opgelost heeft.
Er zijn vast en zeker nog veel meer van dit soort zintuiglijke ezelsbruggetjes. Hebben die je leven ook simpeler gemaakt?
Mechel dec 2019
Ik krijg er nog een associatie bij: Je schrijft vaker over het belang van ‘je eigen pin stevig in de grond hebben’ als je beelddenker bent: Pas als je zelf stevig op de grond staat, kan je stabiel kijken naar het voorwerp wat je wilt zien. Als je zelf niet geankerd door de ruimte beweegt, verandert het perspectief op dat voorwerp immers voortdurend: “Wat is het nu?”
Maar je kan/moet dus kennelijk ook zo’n voorwerp koppelen aan een positie in de ruimte. Het woord ‘uit’ tegenover ‘aan’ zegt niets over zo’n fysieke positie. Maar doordat je de stand van de schakelaar definieert in termen van ‘bovenkant’ en ‘onderkant’, anker je opeens die schakelaar in de ruimte. En kan je dus wel onthouden wanneer die aan of uit staat. Is dat herkenbaar?
Willem Dank voor deze toevoeging. Je zou daar eens goed gelijk in kunnen hebben. In ons vakantiehuis in Limburg zitten de schakelaars andersom, is me na deze blog gebleken.
Nu ik weet hoe ‘aan’eruit ziet thuis , weet ik ook eindelijk wat aan is in ons huisje.
Het is net zoiets als printpapier in printers leggen, wat bij elke printer weer anders moet, en zeker handig is om te omnthouden als je bijvoorbeeld etiketten print. Ik kreeg het bij onze grote kantooorprinter maar níet onthouden. Tot ik er van de week schoon genoeg van had en het ezelsbruggetje probeerde te vinden. En dat bleek in dit geval ultrasimpel: het papier moet erin, precies zoals je het op je pc-scherm ziet. Dus opgelost.
En ik bedenk me er nog een: in mijn nieuwe (tweedehands) auto krijg ik maar NIET onthouden dat ik zelf het licht aan moet doen. Ik heb al iets aan het stuur gehangen, maar zelfs dát helpt niet – ik leg dat geheugensteuntje keurig weg zonder er een actie aan te verbinden, hilarisch… Maar hoe krijg ik mezelf daar in getraind? Ik zit net niet vaak genoeg in de auto om er een dagelijkse gewoonte van te maken…
Ook ik heb regelmatig zo mijn strubbelingen met apparaten.Degene die simpel te bedienen zijn bijvoorbeeld alleen een aan/uit knop zijn niet het probleem, maar van degene met meerdere functies (zoals een nieuwe combi oven) kan ik compleet confuus raken en dit terwijl de eerste de beste begripsdenker in een x de functie die ik zoek kan vinden. Ik heb ook wel eens te “moeilijk” gedacht voor een apparaat omdat ik dacht dat er meerdere functies op zouden zitten terwijl dit niet het geval was. Kennelijk had ik een eerdere ervaring die ik projecteerde op dit apparaat. Als mij dit weer overkomt gebruik ik tegenwoordig Youtube om te kijken hoe het wel moet, alhoewel soms de uitleg voor wat achteraf heel simpel blijkt te zijn ook als compleet onlogisch door mij kan worden ervaren. Op dat soort momenten zitten eerdere opgeslagen ervaringen behoorlijk in de weg, gelukkig weet ik nu dat ik gewoon de eerste de beste begripsdenker kan vragen om uitleg, 1 x voordoen, opslaan en zelf doen 🙂
Er is een ding waar ik me na jaren bij heb neergelegd, het gaat er gewoon niet in: het zetten van mij eigen wekker. Lang geleden (ca 20 jaar) had ik een elektrische wekker die aan/uit kon, op enig moment ging deze stuk. Ik heb de meest simpele wekker gekocht die ik kon vinden, braaf de gebruiksaanwijzing gelezen, en toch … het lukt niet. Er zitten 3 wekfuncties op, radiozenders, verschillende geluiden, en allerhande knopjes – het enige wat ik wil is een wekker die ik aan en uit kan zetten. Het knopje waarmee ik m ’s ochtends stilmaak zit goed in mijn systeem. Bij de rest heb ik me neergelegd (ik erken mijn menselijkheid en vraag mijn partner mijn wekker te zetten, zowel aan als uit). Er is dus toch iets wat ik niet kan. Ik heb me overgegeven, want het kost teveel energie (en is triviaal in mijn optiek). Een les in nederigheid tov een meer begripsdenker, en ook dat voelt goed voor mij als extreem beelddenker.
Zo herkenbaar in al zijn eenvoud!
Dagelijks zijn er van die praktische dingen zoals de functies op de afstandbediening of het programmeren van de TV die ik maar niet onder de knie lijk te krijgen. Mijn huisgenoten lachen ermee alsof ik het niet wil leren. Tot ik net als Mechel in de tekst hierboven, een simpel ezelsbruggetje vindt en het nooit meer vergeet.
Wat mij dan prikkelt is in hoeverre zijn die ezelsbruggetjes persoonsgebonden of direct toepasbaar voor andere lotgenoten?
Ik ervaar beelddenkers als mensen die oplossingen kopiëren, aanpassen naar hun eigen situatie en het dan invoeren in hun dagelijkse activiteiten.
Als ik terugkeer naar het verhaal van Mechel:
Het streepje zou mij wel inspireren om mijn persoonlijke variant te zoeken. En nooit nog de spiegelverwarming laten aanstaan.
Stel dat ik zo’n streepje zou gebruiken als ik ook zo’n spiegel in de badkamer had, zou ik blijven twijfelen. Het zou geen enkele toegevoegde waarde hebben voor mij om dit probleem van de verwarming op te lossen.
De link van Willem naar de pin in de grond is een mooie aanvulling en verklaring: je dient jezelf of iets te verankeren. Dit kan je dus alleen zelf doen.
Hallo Mechel ,
Ik kan het aan/uit knopje van de vloerverwarming ook niet onthouden.
Mijn ezelsbruggetje is: Als er geen stof op kan liggen is het uit, een vlakje waar stof op kan komen is aan, dus uitzetten ?
Mijn hoofd zit vol met bruggetjes. Na 56 jaar barst dat hoofd wel eens van de chaos. Meditatie helpt,
Hartelijke groet, Lydia