Deze vraag houdt de een meer bezig dan de ander. Er zijn dagen dat ik zelf er heel erg veel over nadenk. En dan verbaas ik mij er ook nog eens over dat ik dit doe. Mijn man zou zeggen: “Gewoon de helft van de kleren wegdoen”. Het is zijn manier om dit vraagstuk te vereenvoudigen. Helaas denk ik dat dit nog niet mijn oplossing is.
Tijd om hier eens dieper in te duiken.
In de Atlas heb ik op pag. 16/17 geschreven over divergeren en convergeren. En op de volgende pagina staat dat beelddenkers gevoelig zijn voor hun omgeving. De meer begripsdenkende mens houdt het liever simpel en focust zich door de invloed van de omgeving te verminderen of even uit te schakelen. De meer beelddenkende mens houdt van verandering en neemt zijn omgeving mee in zijn overwegingen.
En als eXtra beelddenker maak ik het daarnaast nog graag iets complexer. (Vooral als het leven even minder complex is. )
- Wat voor weer is het?
- Welke kleren zitten lekker?
- Wat is mijn stemming vandaag?
- Waar ga ik naar toe , wat voor omgeving is da?
- Wat verwacht men van mij ?
- En last but not least: Waar voel ik mij prettig in. In welke kleren voel ik mij op mijn gemak?
Soms maak ik er een echte puzzel van en als ik denk dat ik het weet, laat ik me toch weer door allerlei intuïtieve gevoelens leiden.
Laatst gebeurde het nog. Voor de clubkampioenschappen golf ( echt een moment dat je niet gestoord wilt worden door een verkeerde kledingkeuze) had ik van te voren bedacht dat ik een blauwe rok en witte polo aan wilde doen. Geen probleem zou je zeggen. Op zoek naar een witte polo zag ik een fel blauwe polo liggen in de kast. In een flits dacht ik. Ik trok deze aan, die valt tenminste op. Wit en blauw is wel erg saai. De verrassing kwam toen ik van start ging op de golfbaan. We liepen met 3 mensen in een flight ( = groep mensen die tegelijk van start gaan) en wat hadden de andere twee aan ? Natuurlijk een blauwe rok met witte polo!! Verbazing alom. Ik weet dat zij net zo als ik een kast vol kleurrijke rokjes en polo’s hebben.
Had ik mij ongemerkt te veel op mijn omgeving af gestemd en heb ik dit op het laatst losgelaten? Wie zal het zeggen. Maar dit soort dingen blijft me verbazen
Maarten van Rossem heeft dit probleem (wat doe ik aan vandaag) in een keer versimpeld. Zijn hele kast ligt vol zwarte kleren. Hij hoeft zich alleen nog af te vragen of hij een trui aan doet of niet. Steve Jobs heeft het nog verder versimpeld door altijd een coltrui aan te doen. Zouden deze heren iets meer begripsmatig zijn? Iets meer linkerhersenhelft georiënteerd? Als ik dit zou doen dan ontken ik echt mijn behoefte aan verandering en afstemming met de ander.
Het gaat waarschijnlijk te ver om dit alleen met beelddenken helemaal te verklaren. Hooggevoeligheid speelt natuurlijk ook mee.
Hoe open sta jij als je weer eens voor de kast staat te twijfelen: Wat zal ik nu vandaag eens aandoen?
Geef een reactie