Links – rechts
Wat is ook alweer links?
Mijn vader zei altijd: “daar waar je duim rechts zit”. Met zo’n opmerking schiet niemand veel op. Probeer het maar eens. Voor beelddenkers blijft het verwarrend, zo’n abstracte term als rechts en links. Hij wijst liever met zijn hand in de goede richting. Het is dan ook een bekend verschijnsel dat beelddenkers wijzen naar rechts en dat links noemen of omgekeerd. Het is makkelijker om je hand naar de bedoelde richting te bewegen dan eerst nog te moeten nadenken of dit rechts of links heet.
In – uit
Maar nu had ik onlangs een soort gelijke waarneming met de woorden in en uit. Wat was het geval. Ik heb om mijn stramme lijf weer iets te verjongen, intensief Pilates les genomen. Het gaat hierbij om het bewust zijn van je spieren en je ademhaling. Omdat ik toch een beetje ‘lichamelijk dyslectisch’ ben, doe ik dit individueel. Dit houdt in dat de lerares mij vertelt wat ik moet doen ( en slechts soms iets voordoet). Zij let ondertussen erg goed op of ik wel de juiste spieren gebruik. Maar ook of ik op het juiste moment in- en uitadem. Telkens zat ik verkeerd met mijn ademhaling. Als mijn lerares zij “inademen”, ademende ik uit. Maar nog verwarrender werd het dat ik mijn buikspieren in moest trekken op de uitademing. Intrekken en tegelijkertijd uitademen dat lukte niet. Twee verschillende richtingen in een beweging, dat verwarde me. Verwonderend vroeg ik mij af: Wat is hier aan de hand? Zo dom ben ik toch niet? Of toch gewoon lichamelijk dialectisch!
En toen viel het kwartje.
De combinatie van de woorden ‘adem uit’ en ’trek je buik in’ gaat niet werken. Echter het gevoel van uitademen, leeglopen en buik intrekken blijkt wel een geheel te zijn. Je kunt dan ook aan een luchtballon denken, als die leegloopt verschrompelt hij.
Dus niet meer luisteren maar gewoon doen!
Wat is de voorste steen?
Voorste – achterste
Toen ik dit aan een vriend vertelde kwam die meteen met een ander voorbeeld van verwarrende woorden.
Stel je loopt op een pier met twee niveaus. Er zijn twee trappen om van het laagste naar het hoogste niveau te komen. Wat is nu de voorste trap? De eerste waar je langs loopt op de voorste op de pier? Het is duidelijk dat zoiets alleen verwarrend is als je met een beelddenker loopt. De ruimtelijk kijk zorgt ervoor dat hij vanuit het perspectief van de pier kijkt. Zo ook op de bijgaande foto. Wat is de voorste steen.
Heb jij ook ervaringen met dit soort verwarrende woorden? Ik hoor ze graag van je.
Waar gebeurd:
Verzoekje van M, een NIET-beelddenker: “Tom wil jij de wasmachine uitruimen?, want ik ga even sporten”. OK, tot later, doei.
Tom, een B.D., gaat naar de wasmachine, die al leeg blijkt te zijn. Geen sok te zien.
Bij thuiskomst loopt M naar de wasmachine en roept : “Luilak !, alle borden staan nog in de wasmachine!”
Sindsdien hadden wij thuis een Kléding-wasmachine, en een Bòrden-wasmachine.
groeten Thom
Wat een prachtig voorbeeld !
Grappig! Dank je wel hiervoor.
Al mijmerend: woorden zijn op zich nooit verwarrend. Het zijn de gebruikers ervan die zich niet steeds bewust zijn van de uitwerking ervan.
Plezant er zo nu tegen aan te kijken. Heerlijke waarnemingsoefeningen voor een beelddenker
Tot woensdag
Liefs, Marijke
Ja, Marijke mee eens. Het zijn de gebruikers die vaak geen idee hebben dat de woorden ook anders uitgelegd kunnen worden.
Dank voor deze mijmering
(Gas)fornuis als je een (inductie of elektrische) kookplaat hebt….
Laatste – eerste (vgl voorste – achterste)
Dank Monica voor deze aanvulling. (Gas)fornuis is eigenlijk net zo verwarrend . We weten allemaal wat je bedoelt. Maar Laatste versus eerste kan heel verwarrend uitpakken. Heb je een voorbeeld?
Opmerking van een niet beelddenker. Ik heb de auto vóór jouw auto gezet.
Ik (beelddenker) kijk naar buiten, staat zijn auto achter mijn auto.
Hij bedoeld namelijk dat hij de auto meteen neergezet heeft en dan komt eerst zijn auto en dan mijn auto. Voor hem staat daarom zijn auto vóór mijn auto.
Ik als beelddenker geef mijn auto een voorkant en een achterkant. Dus voor mij staat zijn auto achter mijn auto.
Dit levert nog steeds verwarring bij ons op
Dank Gunny voor dit mooie voorbeeld! Met ook direct de uitleg voor de verwarring.
we gaan naar die stip op de horizon…..
Ik zie helemaal geen horizon, laat staan een stip.
Gevoel bij mij is meer dat ik voel/vind dat we meer/het beste uit mensen en organisaties moeten willen halen.
Met nadruk op een urgentie gevoel, niet één concreet plaatje
Ik denk sowieso in scenario’s, dus de toekomst is voor mij nooit één stip maar een van de mogelijke uitkomsten van het diverse invloeden op het nu, waarvan we denken/hopen een deel van het ontstaan-traject van de toekomst te kunnen beïnvloeden.
Blijft als beelddenkende Business controller lastig uitleggen aan systeemdenkende directeuren, die graag stapje voor stapje denken..
Maar blijf het lekker toch proberen.
Ook dat is immers een van mijn scenario’s, 🙂
Met mijn dochter, toen 9 jaar, had ik ook zo’n voorbeeld. Ze moest een toets maken over de VOC en middrls een mindmap had ze alle theorie eigen gemaakt. De score (helaas we scoren wat af) viel erg tegen; een onvoldoende. Samen naar de juf gegaan om te toets te bekijken. Stond er de volgende vraag: ‘Wat gebruikten de mensen voor de handel?’ Mijn dochter had niets ingevuld. Toen ik vroeg waarom ze niets had ingevuld, gaf ze aan dat dit niet in de theorie stond. ‘Wat gebruikten ze voor de handel?’ Voor de handel (lees tijd van de VOC) waren de Middeleeuwen. Er stond niets in de tekst over de Middeleeuwen. Ik weet niet wat ze gebruikten in de Middeleeuwen. En zo zorgen haar mooie, unieke interpretaties en (ver)beeldingen ervoor, dat ze van toetsen niets bakt, ze uitgestroomd is naar een laag niveau en ze daar lekker niets hoeft te doen. Want, zo zegt mijn dochter, waarom zou ik dingen leren om vervolgens afgerekend te worden met een laag cijfer. Dan kan ik net zo goed niets leren, dan klopt het cijfer tenminste.
Ze komt er wel! Mijn grote, kleine meid.
Twee voorbeelden:
Oost en West. Hoewel links en rechts automatisch goed gaat moet ik actief nadenken over Oost en West. Letterlijk de kaart van Nederland in gedachten nemen en dan bedenken dat Losser, daar waar ik opgegroeid ben, in het Oosten van het land ligt, dus dat (tov de kaart) oost rechts is, en west links ligt.
De planning naar voren schuiven, betekent dit dat einde project later in tijd ligt, of juist eerder in de tijd? Ik vraag altijd door als iemand dat zegt om te zorgen dat ik het goed begrijp.
Tijdens mijn rij-examen zei de examinator ‘Volgend kruispunt rechts afslaan’. Ik dacht daarover na. Bedoelt hij het eerste kruispunt of het volgende? Ik vroeg het hem. Mijn vader naast me siste dat ik moet zwijgen. De examinator berispte mijn vader omdat hij moet zwijgen tijdens het examen. En ondertussen nadert het eerste kruispunt. Stress!
De examinator verduidelijkt ‘eerste’ en zo is het nog goed gekomen met dat rijbewijs.
Die scene is me wel altijd bijgebleven.