
’s Middags heb ik mij dus overgegeven aan deze hobby van anderen. Best spannend. Na een stroef begin – met weerstand- gebeurde het haast onmogelijke. Mijn pen produceerde verrassende stukjes tekst. De opdracht was : beschrijf ijzige stilte en twee minuten later stond dit op papier:
Snijdende stilte
Toen viel hij stil..
Ik werd er heel ongemakkelijk van.
Had ik iets verkeerds gezegd?
Wat gaat er in hem om, dat zou ik willen weten.
Maar hij bleef maar voor zich uit kijken, heel wezenloos.
Hoe lang zou dit nog duren?
P.S.
Het schrijven van deze blog heeft me weer een leuke foto opdracht gegeven.
Ik wil immers bij elke blog een zelfgemaakte foto hebben
Geef een reactie