mondkapjesHet gaat al ruim een jaar over mondkapjes. Ging het in het begin over het nut van mondkapjes, werd de discussie al snel verlegd naar de ongemakken van deze ‘mondmaskers’. Mensen kunnen slecht ademhalen, de brillen beslaan, oppassen met gehoorapparaten bij het afdoen etc. etc. Ik wil het hier hebben over een klacht, die ik nog niet gehoord heb. Ik heb er last van en jij misschien ook. Het is namelijk iets waar met name beelddenkers last van kunnen hebben.

Ze zitten me in de weg als ik naar beneden kijk. Ik kijk erin!
Dit is vooral hinderlijk als ik in een winkel of supermarkt een etiket wil lezen. Herken je dit. Dan heb je wellicht net als ik een ‘brede blik’. Ik kijk namelijk met mijn ogen omlaag als ik iets wil lezen. Belangrijker is dat ik mijn hoofd niet buig en alleen met mijn ogen draai. Het schijnt dat beelddenkers dit vaker doen.

In een eerder blog ‘Desoriëntatie in de ruimte’ heb ik dit fenomeen al op een andere manier aangestipt. Daar moest ik mijn hoofd laten hangen. ( zie foto bij blog). Mijn lerares zei herhaaldelijk dat ik naar mijn knieën moest kijken. Ik begreep haar helemaal niet, want ik deed niets anders dan naar mijn knieën kijken. Totdat ik de foto zag die zei gemaakt heeft en daarop was duidelijk te zien dat ik mijn hoofd niet liet hangen. Ik keek naar mijn knieën zonder mijn hoofd te buigen. Nu wil ik er langer bij stilstaan. Er zijn veel momenten dat je je hier niet van bewust bent en dit kan soms tot irritatie leiden en is soms gewoon heel gemakkelijk.

Enkele voorbeelden.
Een uit mijn jeugd. Ik droeg al jong een bril. En wat irritant was dat. Met name omdat ik nu mijn hoofd moest draaien om bij mijn buurvrouw in de klas af te kijken. De docent kon zo aan mijn houding ( draaien van het hoofd)  zien dat ik aan het afkijken was. Toen ik nog zonder bril goed zag, kon ik gewoon mijn ogen draaien en vanuit de ooghoeken kijken wat zij had geschreven. Mijn houding verried niets.
Bij het autorijexamen is iets dergelijks. Het is immers belangrijk dat de examinator ziet dat je naar links of rechts kijkt. Doe je dit door niet met je hoofd te draaien dan zal hij zeggen dat je niet gekeken hebt. Maar in veel gevallen heb je wel degelijk naar links of rechts gekeken, maar dan alleen door je ogen te draaien.
Bij mijn golfspel vraag ik mijn medespelers om iets verder van mij af te gaan staan. Enerzijds komt dat omdat ik nogal een grote sociale leegte om me heen nodig heb op dagen dat ik me slecht kan concentreren, maar anderzijds komt dit ook door mijn brede blikveld. Ik zie beweging vanuit mijn ooghoeken, terwijl zij denken dat ik die niet kan zien.

Dit scannen van de omgeving met je ogen zonder je hoofd te draaien is inmiddels een aanwijzing geworden om eventueel beelddenken te vermoeden bij een cliënt.
Ik ben me er eigenlijk nu pas bewust van geworden. Is dit herkenbaar en heb jij wellicht nog andere ervaringen?