Vanmorgen viel mijn oog op een uitspraak van de ontwerpster Wieki Somers. Ze zei in een interview: “Ik denk met mijn handen dan kom ik met oplossingen, die ik niet van te voren had kunnen bedenken.” Deze uitspraak zette mij, op mijn beurt, aan het denken. Twee aspecten komen hierbij naar voren:

  1. Is denken dan niet uitsluitend een activiteit van het brein, de hersenen, de geest?
  2. Niet alles is van te voren te bedenken. Door aan de slag te gaan ontstaat invulling van de gedachte, gevoelens, wensen.

Zoals dat gaat kreeg ik direct een associatie met een eerdere ervaring. In een gesprek dat ik enkele maanden geleden had over het begrip ‘beelddenken’ vond mijn gesprekspartner dat beelddenken geen bestaande mogelijkheid was. Voor haar was denken iets van het brein en niet van de zintuigen. Tijd om het woord eens op te zoeken in de Dikke van Dale.

Denken: zijn gewaarwordingen ordenen, oordelen vormen, zich een mening vormen.

Het eerste dat mij opvalt is dat er niet bij staat hoe iemand het doet. De ontwerpster doet het dus door met haar handen iets te maken. Hetgeen zo ontstaat leidt tot nieuwe gewaarwordingen en zo weer (al dan niet bewust) tot nieuwe oordelen. Bij het beelddenken leiden op dezelfde wijze nieuwe beelden (werkelijke of in je fantasie) tot nieuwe oordelen.
Zou het verschil met begripsdenken erin kunnen zitten dat je nieuwe zintuiglijke gewaarwordingen nodig hebt om tot nieuwe oordelen te komen? Wordt het anders piekeren? Of chaos in je hoofd?

Zo komen we bij punt 2.
Ik ontmoet in mijn werk vaker beelddenkers die geen idee hebben wat hen te doen staat. Wat voor werk geschikt is? Wat ze willen studeren? Welke activiteiten ze nu eerst moeten gaan aanpakken? Zij zien een spreekwoordelijk zwart gat, dat soms eigenlijk een opeenstapeling van mogelijkheden is. Ze kunnen het niet voor zichzelf bedenken. Met behulp van een mindmap help ik ze om de gedachten te ordenen op papier. Het is telkens weer een feest om te zien hoe deze nieuwe beelden een duidelijker oordeelsvorming opleveren. Men weet opeens wat men te doen heeft.

Dit is één manier van nieuwe gewaarwordingen opdoen. Er zijn er duizenden. Ga fietsen, schrijven, een baantje doen, gesprekken voeren etc. En sta versteld van de nieuwe inzichten die je zo opdoet.