Afgelopen inloop kregen Willen Kuipers en ik een verdiepend inzicht over de moeite die menig beelddenker heeft met het focussen. Het gaat hierbij om het inzoomen op het (huis-) werk, bij het uitvoeren van taken, maar ook bij het leren en lezen.
Twee aspecten kwamen voor ons samen op die middag. Hierdoor vielen de spreekwoordelijke kwartjes. Een verdieping van inzicht vond plaats, die ik hier graag met de lezer deel.
Wat kwam er samen?
Ten eerste de door ons in afgelopen jaar opgedane kennis. Wij zijn bezig met het samenbrengen van onze kennis over extra Intelligente (Xi). Willem benadert dit vooral vanuit begripsdenken en analyse. Voor mij is de ingang het beelddenken en de aandacht voor de eerste stap van de in te zetten ontwikkeling.
In onze speurtocht kwamen we het verhaal van de vogel tegen. Waar is hij mee bezig als hij eten zoekt? *
Het blijkt dat de vogel met name zijn linker hersenhelft (LHH) gebruikt om in te zoomen op het vinden van zaadjes/eten. Dit doet hij (en moet hij doen) heel sterk als deze ergens tussen de kiezelsteentjes ligt.
Maar…. !
Tegelijkertijd moet hij de omgeving scannen om niet zelf prooi voor een ander dier te worden. Hier blijkt de rechterhersenhelft juist actief mee bezig te zijn.
Ten tweede was daar de ervaring van de inloop.
We kregen bezoek van iemand die moeite heeft met studeren. Het lukte alsmaar niet om een diploma te halen. Tijdens de inloop zat hij onrustig op zijn stoel en liet zich makkelijk afleiden door de gesprekken van anderen. Kort gezegd: hij was ongemerkt deze nieuwe omgeving en deze onbekende mensen aan het scannen. Hij was zeer waakzaam op onverwacht ‘gevaar’. Hij stond om zo maar te zeggen uitgezoomed.
De vraag rees bij ons: Zou het zo kunnen zijn dat mensen die van nature (of door eerdere ervaringen) makkelijk vanuit hun RHH werken vooral uitzoomen bij onbekende/spannende omstandigheden. Waarbij het focussen op werk, lezen en leren erg moeilijk wordt.
Willem constateerde dat het bij hemzelf net andersom werkt. Als het spannend wordt zoomt hij in. Zijn aandacht gaat de diepte in. Hij gaat analyseren en vergeet helemaal zijn omgeving. Bij hem is het doelgerichtheid van de LHH juist sterk ontwikkeld.
En wat betekent dit voor het vinden van je focus/concentreren bij het leren in een klas als je toch al hiermee moeite hebt? Ben je dan ook weer de omgeving aan het verkennen op mogelijk gevaar zoals vriendjes die je uitlachen of een docent (e) die meewarig knikt?
En ook op je werk kun je last hebben met concentreren / inzoomen, als je je onzeker voelt over bijvoorbeeld reacties van je collega’s.
* The Master and his Emissary (De Meester en zijn Dienaar) van Iain McGilchrist
Zie ook:
– mijn eerder blog: Radar bedienen
– Recent blog van Willem Kuipers: Twee werelden in je hoofd
Geef een reactie