Deze maand doe ik op Instagram mee met een challenge ( uitdaging) om moeilijke Engelse woorden te verbeelden. Het verbeelden van woorden is een beproefd recept voor beelddenkers om deze woorden beter te onthouden. Dit wilde ik nu wel eens aan dan lijve ondervinden. En zoals ikzelf dan in elkaar steek leidt dit tot allerlei interessante observaties die ik graag met jullie deel.
Het eerste woord was ‘Quizzical look ‘. De organisatoren vonden dit meteen een gelegenheid om een selfie te maken. Het idee met vraagtekens om mijn hoofd was snel bedacht. Na 10 pogingen waren de vraagtekens eindelijk goed om mijn hoofd geplaatst en keek ik ook nog verbaasd/ gepuzzeld genoeg. Met veel schroom heb ik deze foto snel geposted. Ik vond en vind het eigenlijk een lelijke foto. Ik sta er verre van charmant op. Maar ja….ik zou meedoen en had geen betere foto.
En wat blijkt?
Na een week staat deze foto nog steeds in de favorieten. Anderen kijken er heel anders na. Ik blijk het woord ‘quizzical look’ goed verbeeld te hebben: niet alleen voor mijzelf, maar ook voor anderen. Mijn non-verbale expressie is erg duidelijk.
Wat leert mij dit (en anderen wellicht ook)?
Het nadenken over een creatief beeld is leuk en de ingeving is er snel. Het daadwerkelijk uitvoeren/ maken vraagt doorzettingsvermogen en het openbaar maken ervan vraagt veel lef. Maar zonder mijn commitment aan de organisatoren was ik er niet aan begonnen en had ik zeker geen foto openbaar gemaakt.
Helemaal mee eens, Mechel ! Het was een geweldige manier om woorden te leren en onthouden. Je hebt het mooi geschreven. 🙂