I am trusting the data of all my senses.
Afgelopen week ben ik op reis geweest. Op zoek naar meer informatie over beelddenken en ‘giftedness’ ben ik met een paar collega’s naar Toronto, Detroit en Denver geweest. We hebben daar drie heel verschillende instituten bezocht. En drie keer zeer inspirerende ervaringen opgedaan. Op dit moment ben ik alle gegevens die op veel manieren tot mij gekomen zijn nog aan het verwerken.
The Listening Centre in Toronto houdt zich bezig met luister gymnastiek. Zelf noemen ze het ‘LIFT’ = Listening Fitness. Het is een methode, gebaseerd op het onderzoek van de Franse KNO-arts Tomatis. Kinderen met leerproblemen komen naar het instituut voor deze luistertherapie.
We werden ontvangen door Paul Madaule, de mede oprichter van het instituut. Zelf was hij dyslectisch en dankzij de luistertherapie heeft hij toch zijn school en studie kunnen voltooien. Zijn drive is nu om deze methode makkelijk beschikbaar te maken voor iedereen.
The Roeper School ligt in de buitenwijken van Detroit.
Wat een oase van creativiteit, zelfstandigheid en respect. Het is een school voor “gifted” leerlingen van 3 – 18 jaar. In een op het eerste gezicht rommelige omgeving troffen we leergierige kinderen en geïnspireerde docenten aan.
De hele dag werden we rondgeleid. Het principe dat een ruimte moet uitnodigen om te leren hebben ze in de laagste klassen zodanig doorgevoerd dat elke klas een “home-room” heeft waarin zowel een huiselijk deel als een klasse deel is. Deze ruimte hangt vol met beeldmateriaal. Het beelddenken is hier gewoon ingepast in het leren.
Tijdens het laatste deel van onze reis waren we in Denver op bezoek bij The Gifted Development Center. Hier was het dat ik in en gesprek met Linda Silverman het voornemen opgepakt heb om meer te vertellen over mijn ervaringen. Deze column is daar het resultaat van.
Een stukje uit het gesprek met twee zeer inspirerende coaches, die we ontmoet hebben. Een opdrachtgever zei verwijtend tegen Susan, één van de coaches:
“Susan jumps to conclusions….., even if she is always right!. And I want to know why she comes to this conclusion, because at some point she will be wrong”
Susan’s repliek: “I am trusting the data of all my senses”
Ik herkende me direct in Susan en zag in waarom ik toch telkens weer wil uitleggen waarom iets is, zoals ik denk dat het is.
Nog steeds bestaat er twijfel bij mij over de gegevens die ik via al mijn zintuigen opneem. Terwijl ik ondertussen uit ervaring weet dat ik er volledig op kan vertrouwen.
Ik zal u in het vervolg deelgenoot blijven maken van mijn denkbeelden. U kunt dan zelf beoordelen of de ‘waarom’ vraag nog gesteld moet worden.
November 2006