Beelddenken?
Er kan op vele manieren gekeken worden naar hoe mensen met informatie omgaan.
Ik bekijk dit vanuit het verschil tussen:
- Begripsdenken: het cognitief denken, logisch , stap voor stap denken.
- Beelddenken: het holistische, associatieve denken, dat woordloos is en waar de informatieverwerking via zintuigen domineert.
Iedereen beschikt over beide vaardigheden. Er is wel verschil in voorkeur.
Beelddenken is een bijzondere vorm van ‘ervaringsdenken’.
Beelddenken is denken in beelden, handelingen en belevenissen, woordloos. Beelddenken is erop gericht om eerst het geheel te overzien / te begrijpen en vervolgens op zoek te gaan naar materiaal ( tekeningen, hout, papier, metaal, maar ook woorden, gebaren enz. ) om de gedachten vorm te geven.
Verschil met begripsdenken
Ik onderscheid naast het denken in beelden drie essentiële verschillen tussen beelddenken en begripsdenken.
1. Holistisch denken versus opeenvolgend denken
Tijdens het beelddenken combineer je alle informatie die in ervaringen zijn opgeslagen. Dit kan leiden tot een ingeving ineens, een plotseling inzicht, afdwalend associëren. De gevolgde denklijnen zijn haast niet uit te leggen.
Bij opeenvolgend / sequentieel denken rijg je de feiten stap voor stap, logisch aan elkaar tot een conclusie. De gevolgde redenatie is goed uit te leggen.
2. Ruimtelijk georiënteerd / tijd georiënteerd
Het beelddenken zet alles in beweging is grenzeloos. Wanneer iets plaatsvindt heeft een nadere bepaling nodig.
Het beelddenken is driedimensionaal. Alles wat plat getekend is, wordt zonder nadenken driedimensionaal ervaren. Bij beelddenken hoort het ordenen in de ruimte. Bij begripsdenken hoort het ordenen in tijd en in begrippen ( bijv. alfabetisch). De agenda is typisch voorbeeld van begripsmatig denken.
3. Mee bewegen / tegen bewegen
Tijdens beelddenken gaan de gedachten in een stroom. De beweging is centrifugaal ( naar buiten). Alles stroomt… Er is nooit hetzelfde water, er zijn nooit dezelfde gedachten. Vragen naar het waar en wanneer iets gebeurd is hoort hierbij.
Begripsdenken is centripetaal, naar binnen gericht.
Het doel is om de zaken stil te leggen, opdat ze beschreven kunnen worden zodat ze herhaald kunnen worden. Vragen naar het waarom der dingen hoort hierbij.
Reacties Deelnemers
“ Ik heb 60 moeten worden om te ontdekken dat dat wat ik doe dus geen afwijking is, geen totaal niet begrepen onduidelijke uiting van afwezige emoties, maar een naam heeft; beelddenken.”
“Nooit heb ik me verdiept in het beelddenken. Waarschijnlijk omdat ik dacht dat iedereen dat had en waarschijnlijk omdat het een onbekend terrein in de samenleving is. Het lijkt alsof het beelddenken de verbindende factor is van alles wat ik mezelf heb geleerd.”